Wednesday, July 24, 2024

పాప వేదన ! అమ్మ సాంత్వన !... వర్తమానంలో ఓ సజీవ రూపకల్పన !

                                       
                                           
     🤱                          


అమ్మా 😔, 
    కలలు గంటున్నావా అమ్మా ! నీ చేతి స్పర్శ లోపలున్నా నాకెంత  హాయినిస్తోందో   తెలుసా! నులివెచ్చగా నున్న  ఈ చిన్ని  గది నాకెంత సౌకర్యంగా ఉందో, ఇంకా ఎంత రక్షణగా  అనిపిస్తోందో !.... కానీ... ఎందుకో  భయం భయంగా ఉందమ్మా.... ఈ నిశ్చింత ఇంక  కొద్ది రోజులేనని తలుచుకుంటుంటే... తర్వాత ఈ భూమి మీద కొచ్చి పడతాను కదా! ఇంత వరకు నన్ను చూడాలని నీవెంతగా ఎదురు చూస్తున్నావో, నాకూ నిన్ను చూడాలని అంతకంటే కోరికగా ఉందమ్మా... కానీ ఇప్పుడు ఎందుకనో ఆ కోరిక అణగారిపోతోందమ్మా ! వద్దమ్మా వద్దు,  కలలుగనడం మానెయ్యి... 
     ఈ భూమిపై  కాలు మోపాలనీ, నీ ఒడిలో బజ్జో వాలనీ ఆశగా ఎదురు చూశానింతవరకూ. కానీ బయట జరుగుతున్న ఘోరాలు వింటుంటే వణుకు పుడుతోందమ్మా. కారణం నీకూ  తెలుసు. నేటి సమాజంలో ఆడవాళ్ళ దుస్థితి తెలీని ఆడదుంటుందా? మగ తోడుంటే స్త్రీకి రక్షణ ఉంటుందనే వారు. కానీ అది ఒకప్పటి మాట.'నిర్భయ' చట్టం ఎలా వచ్చిందో ఎరుకే కదా! పశువుల నాడి తెలిసిన ఆ వైద్యురాలు పశువుల మధ్య ఉన్నంతవరకూ సురక్షితంగానే ఉండింది. క్రూర మృగాల కంటే భయంకరమైన మనుషుల నాడి మాత్రం పసిగట్టలేక బలైపోయింది. ఫలితంగానే కదమ్మా'దిశ ' చట్టం వచ్చింది! ఎన్ని చట్టాలొస్తేనేమి గాక ! ఆగు తున్నాయా  అకృత్యాలు ఆడవాళ్ళ పైన! పసి మొగ్గలని  కూడా చూడక, కనికరం లేక నికృష్టంగా ప్రవర్తిస్తూ, ప్రాణాలు సైతం తీసేస్తున్నారు కదమ్మా! మొన్న ఓ రమ్య! నిన్న ఓ స్వప్న ! ఎలాగమ్మా? అందుకే ఈ భయం!
     తొలిసారి నన్ను చూసి నువ్వు మురిసిపోతావు, గుండెలకు హత్తుకుంటావు. పాలిచ్చి  కడుపు నింపుతావు. ముద్దులిస్తావు, గోరుముద్దలు తినిపిస్తావు. రంగు రంగుల బట్టలేస్తావు. బుట్ట బొమ్మలా అలంకరిస్తావు. నాన్నేమో నన్ను బడిలో చేర్పిస్తాడు. ఇద్దరూ కలిసి నా చుట్టూ ఎన్నో ఆశలకలల  సౌధాలు కట్టుకుంటారు. తీరా ఫలం చేతికందే క్షణానికి ఏ దుండగీడి వక్ర చూపో నాపై సోకి, నన్ను చిదిమేస్తుంది ! వద్దమ్మా, ఆ నరకం నేను భరించలేను.
    పోనీ, అలా కాకున్నా... పెళ్లి చేసి ఓ ' అయ్య ' చేతిలో పెట్టి  బరువు బాధ్యతలు తీరిపోయాయని నిట్టూర్చి, నిశ్చింతగా ఉండే పరిస్థితి కూడా ప్రస్తుతం కానరావడం లేదు కదమ్మా! అక్కడ అత్తింటి ఆరళ్లు, గృహహింసలు, ఆగడాలు, అదనపు కట్నం వేధింపులు.... ఆపై హత్యలు!... చివరకు ఏ  ఉరితాడు నా ఊపిరి తీస్తుందో, ఏ సజీవదహనం నన్ను బూడిదగా మార్చేస్తుందో.... ! అంత మాత్రానికెందుకమ్మా నేనీభూమ్మీదకు రావడం! దానికన్నా ఏ అడవిలో నైనా మానై పుట్టడం నయం కదా ! ఎందరు తల్లుల గర్భశోకం ప్రతినిత్యం నువ్వు చూడడం లేదు చెప్పు! అంతా సవ్యంగా ఉంటే సరే !కానీ నిత్యం అకృత్యాలతో అరాచకంగా మారిపోయిన ఈ సమాజం ఆడపిల్లలకు ఆ భరోసా ఇస్తుందా  చెప్పు? 
    అనుక్షణం నువ్వు నా పక్కనుండలేవు. ప్రతి చోటా నాన్న నాకు పహరా కాయలేడు. స్వీయ రక్షణకా,  నా లేత వయసు సరిపోదు! మరెలాగమ్మా? మీ ఆశలన్నీ ఆవిరై  తీరని వేదన బ్రతుకంతా మిగిలిపోతుంది. ఇదంతా ఎందుకమ్మా ! అసలు నేనే లేకుంటే ఏ బాధా మిమ్మల్ని తాకలేదు కదా! అందుకే వద్దమ్మా, చెప్తున్నా, కలలు కనడం మానేయ్, నన్ను పూత లోనే చిదిమేయ్! ఇది పాపమే కావచ్చు! కానీ రేపటి నరకం కన్నా ఇది ఎంతో నయం కదా! నా మాట వినమ్మా, నా గోడు అర్థం చేసుకో...! 😔
      అర్ధరాత్రి ఆదమరిచి నిద్రిస్తున్న ఆ తల్లి ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి లేచింది. ఎక్కడో వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూన్న ధ్వని ! కళ్ళు తెరిచి అటూ ఇటూ  చూసింది. పసిపాప ఏడుపు! ఎవరిదో !అంతటా నిశ్శబ్దం!ఓక్షణం నివ్వెరపోయినా, వెంటనే తమాయించుకుని సర్దుక్కూర్చుంది. ఆ సవ్వడి తన కడుపులోంచే వస్తున్న భావన ఆమెలో...  అప్రమత్తమై ఎత్తుగా ఉన్న తన కడుపు మీద రెండు చేతులూ ఉంచి, నెమ్మదిగా నిమురుతూ, జో కొడుతున్నట్టుగా అనునయించింది, లోపలున్న  పాపకు తెలిసేట్లుగా... 
    " నిజమే, కొద్దిరోజులుగా సమాజంలో స్త్రీల పట్ల జరుగుతున్న విపరీత పోకడలు తనని మానసికంగా విచలితురాల్ని చేస్తున్న మాట వాస్తవమే. అది కాస్తా తన గర్భస్థ శిశువుపై పడినదా ఏమిటి ? దాని ఫలితమా ఇది ! అయినా తరచూ జరుగుతున్న అకృత్యాల్ని పదే పదే మనసులోకి తీసుకోవడం కూడా సరికాదేమో!"
    ఆ భావన మది లోకి రాగానే,  తన కర్తవ్యం ఏమిటో బోధపడి వెంటనే స్పందించిందా మాతృ హృదయం! 
" చిట్టి తల్లీ ! వద్దమ్మా, అలా అనకు. నీ కోసం వేయి  కళ్లతో నేనూ, మీ నాన్న ఎదురుచూస్తున్నామురా  కన్నా! చుట్టూ జరుగుతున్న అకృత్యాలకు వెరచి అలా ఆలోచించకు తల్లీ, నీకు మేమున్నాము. జీవితం అంటే  సమస్యలు అతి సహజం. వాటినెదుర్కొంటూ సాగిపోవడం లోనే ఉంది అంతా. మానసిక స్థైర్యం అన్నది మనిషికి చాలా అవసరంరా నా బంగారుతల్లీ ! సమాజం పట్ల, బ్రతుకు పట్ల వ్యతిరేక భావన పెంచుకొని భీతిల్లకు.... 
... మంచీ, చెడూ ఎక్కడైనా ఉంటాయి. చెడును మాత్రమే చూడడం, ఆడపిల్లగా పుట్టడమే వద్దనుకోవడం కూడదమ్మా.  చెడు తో పాటు మంచి కూడా ఉంటుందని లేకుంటే ఈ జగత్తంతా ఎప్పుడో అంతరించి ఉండేదని తెలుసుకో నా చిట్టి తల్లీ ! 
.... జీవితమంటేనే  పోరాటం. ధైర్యం గా ఉండటం అలవరచుకోవాలి. అదే మనకు సదా రక్ష !మన ఆత్మవిశ్వాసమే మనకు పెట్టని కోట ! కష్టాలకు భయపడీ, సమస్యలతో బాధపడీ బ్రతుకులోని తీపిని ఆస్వాదించడం మరువకూడదమ్మా! నీ కోసం ఈ సృష్టిలో ఎన్నెన్నో అందాలు, మరెన్నో ఆనందాలు సిద్ధంగా ఉన్నాయి, నీ రాకకై వేచి చూస్తున్నాయి. నిశ్చింతగా, ప్రశాంతంగా ఉండు. సరేనా..."
 ఓదారుస్తున్నట్లుగా, అనునయంగా అంది రెండు చేతులతో తడుతూ. తల్లి  మాటలు సాంత్వన నిచ్చాయోఏమో, లోపల ఏడుపు మెల్లిగా ఆగిపోయిన భావన ఆ తల్లిలో ! మెల్లిగా జోకొడుతూ అలా కళ్లు మూసుకుంది. శిశువుకేమర్థమయిందో ఏమోమరి !తల్లిని నిరాశపరచకూడదనుకుందో, లేక పరిస్థితులకు రాజీ పడాలనుకుందో లేక 'అమ్మ 'లాలన సాంత్వన నిచ్చి నిజంగానే ధైర్యం కలిగి శక్తి పుంజుకుందో --  లోపల అలజడి మాత్రం తగ్గిపోయింది. కుదుటబడ్డ ఆ తల్లి మనసు మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకుంది.
    --- ఇది ఓ గర్భస్థశిశువు వేదన ! ఓ తల్లి సాంత్వన!  ఏదిఏమైనా, నేడు ప్రతీ ఆడపిల్లకూ ఈ ధైర్యవచనాలు చాలా... చాలా అవసరం !!👋


👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋👋🫲🫲







No comments:

Post a Comment