ఓ కథ కాని కథ
-------------------- 😊
' వదినా, రెడీయా? '
గేటు చప్పుడు ఆ వెంటనే వసంత పిలుపు వినిపించడంతో హడావిడిగా చీర కుచ్చిళ్ళు దోపుకుంటూ,
" ఆ, రెడీయే !ఒక్క నిమిషం, రా, వచ్చి కూర్చో వసంతా ' అంటూ లోపలి నుంచే ఆహ్వానం పలికింది ప్రసూనాంబ.
వసంత, ప్రసూనాంబ ఇద్దరూ ఒకే వీధిలో ఉంటున్నారు. ఇద్దరూ ఇంటిపట్టున ఉండే గృహిణులే. భర్తలు వాళ్ల వాళ్ల ఉద్యోగ నిర్వహణ మీద, పిల్లలేమొ స్కూళ్లకు బయటికి వెళ్ళగానే పనులన్నీ ముగించుకుని, పిచ్చాపాటి కోసం ఒకరిళ్లకొకరు వెళ్తుంటారు. దాదాపు నాలుగేళ్లుగా ఒకే చోట ఉంటున్నందుకో ఏమో ఇద్దరూ బాగా స్నేహితులై పోయారు. ముఖ్యంగా చెప్పాలంటే వాళ్ళిద్దరి మధ్యా సాన్నిహిత్యం పెరగడానికి కారణం నెలకు కనీసం ఒక్కసారైనా వారు చేసే రకరకాల షాపింగ్ లేనంటే అతిశయోక్తి కాదేమో! మరీ ముఖ్యంగా ఆ డిస్కౌంట్, ఈ డిస్కౌంట్ అంటూ వస్త్ర దుకాణాలవాళ్ళు చేసే హంగామా వీళ్లను నిలబడనీయదు. దాంతో వీళ్లకు ఎక్కడ లేని ఉత్సాహం ముంచుకొచ్చి, వెంటనే వెళ్లి ఏదో ఒకటి కొని ఇంటికి తెచ్చేసుకుంటే గానీ నిద్ర పట్టదు. రాను రానూ అదొక వ్యసనం అయిపోయింది ఇద్దరికీ. ఇప్పుడు కూడా అంతే. దసరా పండుగ సందర్భంగా యాభై శాతం డిస్కౌంట్ ఇస్తున్నాం అంటూ టీవీల్లో ఒకటే మోత ! అది చాలదన్నట్టు నాలుగు రోజుల నుండి వీధి వీధీ తిరుగుతూ వ్యాన్లలో, ఆటోల్లో మైకుల ద్వారా ఒకటే అరుపులు!
దీంతో వసంత, ప్రసూనాంబ లకు మళ్లీ పనివడినట్లయింది. రెండ్రోజుల క్రితమే ఇద్దరూ సమావేశమై ఈరోజు ఒంటి గంటకంతా భోంచేసి మరీ షాపింగ్ కు బయలుదేరాలని ప్రోగ్రాం నిర్ణయించేసుకున్నారు, ఎటొచ్చి బయటకెళ్లిన భర్త, పిల్లలు ఇద్దరిళ్లలోనూ ఇల్లు చేరేది సాయంత్రం నాలుగు తర్వాతే కాబట్టి.
కానీ, ఎన్నడూ లేని విధంగా ఈసారి ప్రసూనాంబ కెందుకో లోపల గుబులుగా ఉంది. దానికి కారణం లేకపోలేదు. దాదాపు నెలా రెండు నెలల నుంచీ వింటున్న దొంగతనాల వార్తలు -- అదీ, ఇటీవలే వాళ్ల వీధిలోనే రెండిళ్లలో కేవలం రెండ్రోజుల వ్యవధిలోనే జరిగినవి తలచుకుంటే గుండె గుభిల్లుమంటోందామెకు. రెండు మూడు గంటలు ఇంటికి తాళం వేసి వెళ్ళినా చాలు, తాళాలు పగులగొట్టి ఇంట్లో దూరి పోతున్నారు దొంగలు, అదీ పట్టపగలే !
ఇదిలాగుంటే -- వారం క్రితం పేపర్లో వార్త మరీ చోద్యంలా అనిపించింది. ఒకావిడ ఉదయమే లేచి ఇంటి ముంగిట కల్లాపి జల్లి ముగ్గేస్తోంటే, వెనకాలనుంచి బైకు మీద ఒకడు రివ్వుమని వచ్చి ఆమె మెడలో ఉన్న రెండున్నర తులాల బంగారు గొలుసు పుటుక్కున తెంపుకుని రయ్యిమని దూసుకుపోయాట్ట ! ఆమె తేరుకుని అరిచే లోగానే కనుమరుగైపోయి లబోదిబోమంటూ కూలబడి పోయిందట! మరో సంఘటన. ఇంకొకావిడ, ఇంటికి దగ్గర్లోనే ఉన్న రోడ్డు మీద మార్నింగ్ వాక్ చేస్తూ ఉంటే బైక్ మీద ఇద్దరు యమస్పీడుగా వెళుతూ ఆమె మెడలో గొలుసు అతి లాఘవంగా లాగేసుకుని క్షణాల్లో అదృశ్యమై పోయారట ! ఆ ఊపు కి ఆమె కిందపడిపోయి పెద్ద ప్రమాదం కాస్తలో తప్పిపోయిందన్న వార్త అంతటా పాకిపోయింది. ఎంత దారుణం ! బంగారానికి ఇంట్లో ఉన్నా, ఒంటి మీద ఉన్నా రక్షణ లేకుండా పోతోందే ! ఇవన్నీ వింటూ నగలతో వీధిలో కెళ్ళాలంటే తిరిగి వాటితో తిరిగి వస్తామా అన్న శంక వేధిస్తోంది ఆమెను. ఇంట్లో బీరువాలో దాచి, ఒకట్రెండు రోజులు అత్యవసరమై ఎక్కడికన్నా వెళ్లాలన్నా ఆలోచించాల్సి వస్తోంది. పోనీ ఏదైనా బ్యాంకులో లాకర్ తీసుకొని అందులో ఉంచేద్దామా అంటే హఠాత్తుగా ఏ శుభకార్యమో అనుకోకుండా పడిందంటే మరీ బొత్తిగా బోసి మెడతో ఎలా వెళ్ళగలం? ఈ మాటే ఓసారి వసంతతో అంటే తను తేలిగ్గా కొట్టి పారేసింది
నగల కోసం ప్రాణాలు కూడా తీస్తున్నారన్న వార్తలు అడపాదడపా వింటుంటే ప్రసూనాంబకు ఠారెత్తి పోతోంది. భర్త కష్టార్జితంతో ఎంతో పొదుపుగా దాచుకున్న డబ్బుతో కొన్న రెండు మూడు నగలు ఎంతో పదిలంగా కాపాడుకుంటూ వస్తోంది ఇన్నేళ్లుగా. అవి కాస్తా దొంగల పాలయితే ! అమ్మో! ఇంకేమైనా ఉందా! జన్మలో మళ్ళీ చేయించుకోగలదా?
ఇన్నాళ్లుగా షాపింగ్ అంటే ఎంతో హుషారుగా బయలుదేరే ఆమెకు ఈమధ్య ఇదే దిగులు పట్టిపీడించ సాగింది. తాళం వేసి వెళ్తే తిరిగి వచ్చేలోగా ఏ దొంగ వెధవో ఇంట్లో దూరి, ఉన్న నగానట్రా కాస్త దోచుకుని పోతే తన గతేం కాను? ఇదీ ఆమెను ప్రస్తుతం వేధిస్తున్న సమస్య. అందుకే ఎప్పట్లా హుషారుగా ఉండ లేక పోతోంది. దీనికి పరిష్కారం ఏమిటబ్బాఅన్న ఆలోచనలతో ఆమె బుర్ర వేడెక్కిపోతోంది.
ఆమె ఆలోచనలిలా సాగిపోతూండగా -- లోనికి వచ్చిన వసంతను అన్యమనస్కంగానే కూర్చోమని చెప్పి, లోపలికెళ్ళి హ్యాండ్ బ్యాగ్ తగిలించుకొని బయటకు రాబోతూ, క్షణంలో మెరుపులా ఓ ఆలోచన రావడంతో ఠక్కున ఆగిపోయింది.
" నిజమే, అలా చేస్తే పోలా,.... " అనుకుంటూ అంతటి దివ్యమైన ఆలోచన వచ్చినందుకు తనను తానే లోలోపల అభినందించుకుంటూ గబగబా లోనికెళ్ళి ఐదు నిమిషాల్లో హుషారుగా బయటకొచ్చేసింది. ఇద్దరూ కలిసి బిలబిలమంటూ ఆటో ఎక్కి షాపింగ్ సెంటర్ కు పోనిమ్మన్నారు. దాదాపు మూడు గంటలు అన్ని షాపులూ తెగ తిరిగి చెరో రెండు వేలు ఖర్చు చేసి, రెండేసి ప్యాకెట్లు పట్టుకుని బయట పడ్డారు.
అసలే ఎండలు మండిపోతున్నాయి. అంతవరకూ తెలీని శ్రమ ఆటో ఎక్కగానే తెలిసొచ్చి, ఇద్దరూ రిలాక్స్ అయిపోయారు. ప్రసూనాంబ అంతవరకూ చేత్తో జాగ్రత్తగా పట్టుకున్న ప్యాకెట్లను ఆటోలో పక్కన పెట్టుకుని కర్చీఫ్ తీసుకుని మొహాన పట్టిన చెమటంతా తుడుచుకొంది.
మరో ఇరవై నిమిషాల్లో ఇద్దరూ ఇంటికి దగ్గర్లో రోడ్డుపై ఆటో దిగారు. ఇద్దరికీ కలిపి వసంతే ఆటో వాడికి డబ్బిచ్చేసింది. ప్యాకెట్లు పట్టుకొని ఆనందంగా నవ్వుకుంటూ ఎవరి ఇళ్లకు వాళ్ళు చేరిపోయారు.
వాకిట్లోనే ఎదురైన భర్త ప్రకాశరావు ను చూసి సంతోషంతో డిస్కౌంట్ లో తాను చవగ్గా కొట్టేసిన చీరలు చూపిద్దామని గబగబా ఇంట్లోకి వెళ్లిన ప్రసూనాంబ చేతుల్లో ఉన్న ప్యాకెట్లు టీపాయ్ మీద పెట్టేసింది. ఉన్నట్టుండి గుర్తొచ్చి, హ్యాండ్ బ్యాగ్ కోసం చూసింది. అది కనిపించలేదు. ఒక్కసారిగా గుండె గుభిల్లుమనగా కెవ్వున కేకేసింది. కంగారుగా వచ్చిన ప్రకాశరావు కొయ్యబారిపోయిన భార్యను చూసి ఆమెను పట్టుకొని గట్టిగా కుదిపాడు.
ప్రసూనాంబ బిత్తర చూపుల్తో టీపాయ్ వేపు చేయి చూపిస్తూ,
" బ్యాగ్... నా హ్యాండ్ బ్యాగ్....."
అంటూ అక్కడ కనిపించని తన హ్యాండ్ బ్యాగ్ కోసం కళ్ళతో వెతుకుతూ నోట మాట రాక అచేతనంగా నిలబడిపోయింది.
ఆటోలో చీరల ప్యాకెట్ల తో పాటు అనాలోచితంగా హ్యాండ్ బ్యాగ్ కూడా పెట్టి, దిగేటప్పుడు ప్యాకెట్లు మాత్రమే పట్టుకుని దిగిన ప్రసూనాంబ కు తన హ్యాండ్ బ్యాగ్ ఆటోలోనే ఉండి పోయిందన్న విషయం స్పురణకు రాగానే ఒక్కసారిగా ఆమె గుండె లయ తప్పింది.
షాపింగ్ కి వెళ్లేముందు తనకు వచ్చిన దివ్యమైన ఆలోచనతో ( అతి జాగ్రత్తతో ) లోనికి వెళ్లి బీరువాలో భద్రంగా దాచుకున్న లాంగ్ చైన్, రెండు జతల గాజులు, మూడు తులాల నెక్లెస్-- అన్నీ గబ గబా తీసి తన హ్యాండ్ బ్యాగులో పడేసుకున్న వైనం గుర్తొచ్చి, భర్త వైపు చూస్తూ గుడ్లు తేలేసింది.
*************************************
🌺 భువి భావనలు 🌺
*************************************
