****************************************
తల్లిదండ్రుల్ని మించిన శ్రేయోభిలాషులు పిల్లలకు ఇంకెవరుంటారు? అది గ్రహించని పిల్లల్ని ఏమనాలి?
చిన్నచిన్న కారణాలకే... తల్లి మందలించిందనీ, తండ్రి కోప్పడ్డాడనీ... ఉరేసుకుని చావడాలు, రైలు కింద తల పెట్టడాలూ... ఇలాంటి విపరీత చేష్టలకు పాల్పడుతున్న వార్తలు ఇటీవల పెరిగిపోయాయి. కారణం...! క్షణికావేశం...! కాస్త స్థిమితంగా ఆలోచిస్తే అదెంత అవివేకపు చర్యో వాళ్ళకి తెలిసొస్తుంది. కానీ ఆలోచించరు. అదేమీ పట్టదు. తల్లిదండ్రులు వాళ్ళ శత్రువులైనట్లు ఫీలవడం, వాళ్లేదో కావాలనే తమ కోరికలకు అడ్డుతగులుతున్నారని భావించడం..!
వాళ్లకు శిక్ష వేస్తున్నామన్నట్లు తమను తామే బలి పెట్టుకోవడం ! తల్లిదండ్రులకు జీవిత పర్యంతం తీరని ఆవేదన కలిగిస్తున్నామనే స్పృహ వాళ్లకు లేకపోవడం దురదృష్టకరం.
చెడుస్నేహాలు వద్దురా చెడిపోతావు బిడ్డా.. అని హెచ్చరించడం తప్పా ? పిల్లలు పెడదారిన నడుస్తుంటే సరిదిద్దడం తల్లిదండ్రుల బాధ్యత కాదా? తాహతుకు మించిన వస్తువు కొనివ్వలేమంటే నేరమా? చివరికి సెల్ ఫోన్ ఎక్కువ సేపు వాడొద్దు అంటే కూడా తప్పే..! పిల్లల బాగోగులు తల్లిదండ్రులకు కాక మరి ఎవరికి పడతాయి? తమ మంచి కోసమే చెబుతున్నారని ఎందుకు అనుకోరు?
ఇదిలాగుంటే... అభిమాన హీరో సినిమా బాగాలేదని ఓ అభిమాని ఆత్మహత్య చేసుకున్నాట్ట !! అది అభిమానమా, దురభిమానమా? మూర్ఖత్వమా? అసలైన అభిమాని అయితే అతనియొక్క ఆ చర్య వల్ల ఆ సినిమా పట్ల జనాల్లో నెగటివ్ పబ్లిసిటీ జరుగుతుందని భావించడా? అభిమాన హీరో పట్ల ఓ అభిమాని చూపించే అభిమానం ఇలా ఉండాలా !
అదంతా పక్కనపెడితే..తన కన్న తల్లిదండ్రుల పట్ల అతనికి బాధ్యత ఏమీ ఉండదా? వాళ్ల రోదనలు తనకు పట్టవా?
స్కూల్లో చదివే టీనేజీ పిల్లల దగ్గర్నుండీ యువ తరం వరకూ కొందరి ఆలోచనా ధోరణి ఇలాగే ఉంటోంది. తల్లిదండ్రుల పట్లనే కాకుండా స్వయానా తమ గురించి కూడా ఆలోచన, అవగాహన లేని బాధ్యతారాహిత్యమిది. వారంతా మనసుపెట్టి ఆలోచించాల్సిన విషయమిది...
***************************************
No comments:
Post a Comment