🌺
ఎక్కువ శాతం విద్యార్థులకు పదవ తరగతి వరకూ చదువు గురించిన ఆలోచన ఒకే విధంగా ఉంటుందని నా భావన. చాలామందికి భవిష్యత్తు గురించి పెద్దగా నిర్ణయాలు, లక్ష్యాలు ఆ వయసులో ఉండకపోవచ్చు కూడా.. పది పూర్తయ్యే తరుణంలో తర్వాత వచ్చే ఇంటర్లో తీసుకునే గ్రూపును బట్టే వారి వారి భవిష్యత్తు ఆధారపడి ఉంటుంది. అంతే కదా !
నాకైతే పది పూర్తయేదాకా బాగా చదవడమొక్కటే తెలుసు. క్లాసులో ఫస్ట్ వస్తే చాలనుకుని తృప్తిపడే మనస్తత్వం. సబ్జెక్ట్స్ విషయానికొస్తే లాంగ్వేజెస్ అంటే చాలా ఇష్టంగా ఉండేది. సైన్స్ సబ్జెక్ట్ మీద ప్రత్యేకమైన ఆసక్తి. సోషల్ స్టడీస్ అంతగా నచ్చేది కాదు. లెక్కలంటే అమితమైన భయం !
మాది ఇంటర్ ఫస్ట్ బ్యాచ్. అంత వరకు టెన్త్ తర్వాత SSLC అనీ, తర్వాత PUC అనీ ఉండేవి. అవి రద్దు చేసి, రెండు సంవత్సరాల ఇంటర్మీడియట్ కోర్సు ప్రవేశపెట్టారు. సైన్స్, ఆర్ట్స్ గ్రూపులు మాత్రమే ఉండేవి మొదట్లో. నా ఇంట్రెస్ట్ మేరకు నేను బై పి సి తీసుకోవడం జరిగింది. ఏముంది ! షరా మామూలే కదా! బైపిసి తీసుకున్న స్టూడెంట్స్ లో దాదాపు సగ భాగం మొదటి సంవత్సరం అంతా డాక్టర్ కావాలనే కలలు కంటూ ఉంటారు. అది పూర్తయ్యి, రెండో సంవత్సరం మొదలై గడుస్తున్నకొద్దీ మెల్లిమెల్లిగా మొదలవుతుంది....
".. ఎందుకొచ్చిన బెడదరా బాబు... హాయిగా ఏ డిగ్రీ లో నైనా చేరిపోతే బెటర్ కదా..."
అన్న ఆలోచన.! దీనికి నేనేమీ మినహాయింపు కాదు. అలాగే ఇంటర్ తర్వాత డిగ్రీలో B.Z.C గ్రూప్ తీసుకొని జాయిన్ అయిపోయి ఊపిరి పీల్చుకున్నాను.
అలా సాగుతూ సాగుతూ ఉన్న నా డిగ్రీ చదువు సజావుగానే సాగింది. చివరి సంవత్సరం వచ్చేసరికి పీజీ చేయాలన్న కోరిక చిన్నగా మొదలైంది గానీ.. పర్సంటేజ్ బాగా లేని కారణంగా రెగ్యులర్ గా చదవలేకపోయాను. కానీ ఆ కోరిక మాత్రం అలాగే ఉండిపోయింది నా మదిలో. ఆ తర్వాత అనుకోని విధంగా BEd చేసేశాను.టీచర్ నీ అయిపోయాను.
తర్వాత ఇంకేముంది ! పెళ్లి, పిల్లలు.. ఆలనా పాలనా.. కుటుంబ నిర్వహణ.. మరోపక్క ఉద్యోగ బాధ్యత.. రెండు పడవల ప్రయాణం! బిజీ లైఫ్ లో కూరుకుపోయి PG ఆలోచన పూర్తిగా పక్కకు నెట్టివేయబడింది నా మెదడులోంచి.
కానీ ఏడెనిమిది సంవత్సరాల తర్వాత అనుకోని విధంగా నా కొలీగ్ ద్వారా అవకాశం లభించి, నా కోరిక చిగుళ్ళు తొడిగి కార్యరూపం దాల్చింది. ఫలితంగా MA, ఆ పిదప కొంత గ్యాప్ తీసుకుని MEd ప్రైవేట్ గానే వరుసగా చేయగలిగాను. పూర్తయ్యి డిగ్రీలు చేతికి వచ్చాక ఏదో తెలియని ఆనందం.. సంతృప్తి ! గొప్ప 'achievements ' అని కాదు గానీ నేను అనుకున్నది చేయగలిగాను అన్న సంతోషం మాత్రమే!
చెప్పొద్దూ ! నన్ను చూసి మరో ముగ్గురు నా సహోపాధ్యాయినులు ప్రైవేటుగా PG కి అప్లై చేసేశారు !
PG చేసేటప్పుడు అధ్యాపకురాలిగా వెళ్ళాలన్న ఆలోచన ఎంత మాత్రమూ నాకు లేదు. కేవలం MA చేయాలన్న గోల్ మాత్రమే నా ముందుండేది. కానీ లెక్చరర్ పోస్ట్ ఆశించకుండానే ప్రమోషన్ రూపంలో నా చేతికందింది. రోజూ గంటన్నర పైగా ప్రయాణం ! అయిదేళ్ళు అలా గడిచాయి. ఓ రోజు... మండలానికో జూనియర్ కాలేజీ ఏర్పాటు చేయాలన్న దిశగా ప్రభుత్వం యోచిస్తున్నదని పేపర్లో వార్త వచ్చింది.
"అలా వస్తే ఎంత బావుణ్ణు ! ఈ ప్రయాణం బాధ కాస్తయినా తప్పుతుంది కదా.." అనుకున్నా. కానీ ఊహించని విధంగా ట్రాన్స్ఫర్స్ విషయంలో కౌన్సిలింగ్ పద్ధతి వచ్చి, కర్నూలు KVR కాలేజీలో నాకు అవకాశం వచ్చింది! నిజంగా అద్భుతమే!! అక్కడ చేయడం అన్నది నా కల ! అలా కల నిజమై మరో ఐదేళ్లు అక్కడే చేసి, పదవీ విరమణ పొంది, ఉద్యోగ జీవితానికి స్వస్తి పలికాను.
చిన్న చిన్న కోరికలే ! చిన్న చిన్న లక్ష్యాలే ! కానీ అవి చేరుకోవడానికి వెనక ఎంత శ్రమ, తపన, పట్టుదల, దీక్ష దాగి ఉంటాయి ! ఆ రోజులు తలుచుకుంటే ఇప్పటికీ ఒకింత ఆశ్చర్యం ! కొండంత ఆనందం !!
ప్రతి వారి జీవితంలో ఇలా కొన్ని మైలురాళ్లన్నవి మలుపుల రూపంలో తప్పనిసరిగా ఉంటూ ఉంటాయి కదా అనిపిస్తుంది.
మనం 'సూపర్ స్టార్స్' కాకపోవచ్చు. గొప్ప గొప్ప పదవులూ నిర్వహించకపోవచ్చు. కానీ... అతి సాధారణజీవితంలో అతి చిన్న కోరికలు తీరిన రోజు, చిన్న చిన్న లక్ష్యాలైతేనేమి... అవి చేరుకున్న రోజు మనసంతా ఎంతగా ఉప్పొంగిపోతుందో అనుభవిస్తేనే తెలుస్తుంది. ఆ ఆనందం ఎంత తృప్తినిస్తుందో మాటల్లో వర్ణించలేనిది !! 🌺
🙂🙂🙂🙂🙂🙂
No comments:
Post a Comment