Saturday, October 26, 2024

నా అందం నాది... నా ప్రత్యేకత నాది...!

 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

                                              ~ యం. ధరిత్రీ దేవి 
చెత్తాచెదారం...చుట్టుముడుతూ 
పిచ్చిగా అల్లుకున్న కొమ్మలూ..రెమ్మలు..!
ఆపై కంపచెట్లు...!ఆ నడుమ నిలబడి...
బిక్కు బిక్కు మంటూ  ఔషధ మొక్క...!
ఓ తెల్లని పుష్పంతో ఒంటరిగా ...!!
'అయ్యో పాపం!' అనుకునేంతలో...
" అనాధను కాను నేను... 
ఏకాకిని అంతకన్నా కాదు...
నా చుట్టూ పచ్చని మొక్కలు...నా నేస్తాలు...
కంపచెట్లు...నాకు రక్షణ వలయాలు...!
చెత్తాచెదారమా...నన్నేమీ చేయలేదు...
నా అందం నాది...నా ప్రత్యేకత నాది...
నా ఉనికిని గుర్తించి...నాకోసం నా చుట్టూ 
పరిభ్రమించే ఈ తుమ్మెదే సాక్షి... "
అనేసింది కిలకిల నవ్వుతూ ఆ 'ఉమ్మెత్త '...!!
నిజం తెలిసి...తెల్లబోయి 
తేరుకొని శృతి కలిపా... 🙂

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Thursday, October 24, 2024

నువ్వు నాకు నచ్చలేదు...

🌷

      సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు ఆఫీస్ లో పర్మిషన్ తీసుకుని,ఇల్లు చేరుకున్నాడు నూతన్ కుమార్  . ఇంట్లో అంతా అప్పటికే రెడీ అయి ఉన్నారు. అతను రాగానే పది నిమిషాల్లో బయటపడి కారెక్కి  బయలుదేరారు. మరో పావు గంటలో ఆ ఇంటికి చేరుకున్నారు. ఇంతకీ ఆ ఇల్లు నూతన్ కుమార్  కోసం పెళ్లి చూపులు చూడడానికి వెళ్ళిన ఇల్లు.
    అతనికి ఇదేమీ  కొత్త కాదు.మొదటిదీ కాదు. పదిహేనవది ! అతనో  సాఫ్ట్ వేర్  ఇంజనీర్. మంచి పేరున్న కంపెనీలో లక్ష పైగానే అందుకుంటున్నాడు.  పైగా  ఒక్కడే కొడుకు. ఆస్తిపాస్తులూ దండిగానే ఉన్నాయి. ఇక చెప్పేదేముంది! అతని చూపులు నేల మీద ఉండడం లేదు. extraordinary expectations  ! పోనీ... ఏమైనా గొప్ప అందగాడా అంటే...జస్ట్..యావరేజ్..! పొడవు అంతంత మాత్రమే. చామన ఛాయ..చిరుబొజ్జ! పల్చని జుట్టు! ఇదీ అతని పర్సనాలిటీ !
   ఉద్యోగంలో చేరి, సంవత్సరం గడిచాక, మొదటిసారి ఓ సంబంధం తెలిసిన వాళ్ల ద్వారా వస్తే చూడడానికి వెళ్లారు. అమ్మాయి చక్కగా ఉంది. తనూ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీరే. మంచి రంగు, ఒడ్డు పొడుగూ...సుపర్బ్ గా ఉంది. కానీ, వెంటనే నచ్చింది అని చెప్పడానికి అహం అన్నది అడ్డొచ్చి... ఇంటికి వెళ్లి కబురు చేస్తామని చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. మొదటి సంబంధమే చక్కగా ఉన్నందుకు కొడుకు అదృష్టానికి మురిసిపోయారు తల్లిదండ్రీ. తీరా.. అతని 'రెస్పాన్స్' చూడగానే ఆలోచనలో పడ్డారు.  
" ఏమిటో నాన్నా, అంతా బాగుంది కానీ, ఇల్లే నాకంతగా  నచ్చలేదు. ఆ మర్యాదలూ అంతంత మాత్రమే..మనకొద్దమ్మా..."
 సరే అనుకొని మౌనంగా ఉండి పోయారు తల్లిదండ్రులు. అలా అలా..మరో నాలుగు సంబంధాలు తెలిసిన వాళ్ల ద్వారానే వచ్చాయి. బ్యాంకు ఉద్యోగిని కలర్ తక్కువ అన్నాడు. గవర్నమెంట్ కాలేజీలో లెక్చరర్ ను మరీ లావుగా ఉందన్నాడు. మరొకరేమో 'ముదురు' అన్నాడు. అతని వాలకం కనిపెట్టిన బంధుమిత్ర వర్గం చేతులెత్తేశారు. మరో సంవత్సరం ఖాళీ. 
 ఇక లాభం లేదనుకుని, మ్యారేజి బ్యూరోలను సంప్రదించారు. వాళ్ల దగ్గర కొదవేముంటుంది సంబంధాలకి...! కదిలిస్తే చాలు.. కోకొల్లలుగా గుప్పిస్తారు. వాళ్లకు కావాల్సింది 'కమిషన్' ! అంతే. లెక్కకుమిక్కుటంగా చూపించిన మ్యాచెస్ లో ఏది ఎన్నుకోవాలో తెలియక, తల్లిదండ్రుల్నీ, తన కజిన్ సిస్టర్స్ ఇద్దర్ని కూర్చోబెట్టుకుని ఎట్టకేలకు అందరి సూచనల మేరకు  ఓ నాలుగైదు సెలెక్ట్ చేశాడు నూతన్.  వరుసగా మొదలెట్టి ఓ నెలలోపు అన్నీ చుట్టబెట్టేశారు. 
    అప్పుడైనా ఓకే అన్నాడా..! ఒకరు పొట్టి అన్నాడు, ఒకరేమో... ఫోటోలో ఉన్నట్టుగా లేదన్నాడు. ఇంకో అమ్మాయి...అంతా బాగుంది కానీ.. పళ్ళు ఎత్తు అన్నాడు. మంచి ఉద్యోగాలు. స్థితిమంతులు, సంస్కారం కలిగిన కుటుంబాల వాళ్లే...  అయినా... అతని కంటికి మాత్రం ఆనలేదు. అతని విపరీత ధోరణికి అతని ఇద్దరు కజిన్స్ తన పట్టుకొని గుడ్ బై చెప్పేశారు. తమ 'అన్న' అన్నవాడి అందచందాలు, శక్తి సామర్ధ్యాలు తామెరుగనివేమీ  కాదు. వాళ్లకు విచిత్రంగా తోచిందేమిటంటే... చూసిన అమ్మాయిలందరినీ ఇతనే వద్దంటున్నాడు... అమ్మాయిలు అన్ని క్వాలిఫికేషన్ లు  ఉండి కూడా కిమ్మనకుండా ఉంటున్నారు. మరోవైపు... సర్వేలేమో.. అమ్మాయిల సంఖ్య తక్కువ అయిపోయింది.. అబ్బాయిలకు అమ్మాయిలు దొరకడం లేదంటూ ఒకటే ఘోషిస్తున్నాయి..!! దానికీ, ప్రస్తుతం జరుగుతున్న తతంగానికీ లంకె అసలు కుదరడం లేదు..పాపం ! ఇద్దరూ అమ్మాయిలేగా..! పైగా పెళ్లికావలసిన వాళ్ళు! అర్థం గాక  (దిక్కుతోచక) ఆలోచనలో పడిపోయారు !
 తల్లికి,  తండ్రికీ కూడా విసుగొచ్చి చేతులు ముడుచుక్కూర్చున్నారు. ఎవరికితప్పినా బ్యూరో అతనికి తప్పదు కదా ! ఇంకా లోతుగా వెతికి వెతికి...ఓ సంబంధం చూపించాడు. 
    పరవాలేదు, మరీ అంత అందగత్తె కాకపోయినా, అమ్మాయి లక్షణంగానే ఉంది. సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీలో చేస్తోంది. మంచి జీతం. మంచి కుటుంబం! ఇద్దరూ ఒకే ఫీల్డు. బాగుంటుందని తల్లీదండ్రీ మొగ్గు చూపారు. ఈసారైనా ఇది కుదురుతుందన్న ఆశతో వెళ్లి చూసొచ్చారు. 
" అమ్మా, అంతా బాగుంది.. కానీ, నాకంటే నెలరోజులే చిన్నది.ఎలాగమ్మా... !"
" ఒక్కరోజైనా చిన్నదే కదరా.. అంతా బాగుంది. ఎన్ని చూశాము! అన్నింటిలోనూ ఇది మాకు బాగా నచ్చింది.ఓకే చెప్పేద్దాము... "
అన్నారు ఇద్దరూ. 
" సరే, నాక్కాస్త టైం ఇవ్వండి.. ఆలోచిస్తాను.. "
అంటూ బయటికెళ్లిపోయాడు  నూతన్. అతనాలోచించటానికి నెల పట్టింది. అయినా, గుంజాటన తెగలేదు. ఈలోగా అమ్మాయి తండ్రి ఏ సంగతీ చెప్పండని ఫోన్ చేశాడు. సరిగ్గా అప్పుడే బ్యూరో అతను 'మరోటి' చూపించాడు. సరే.. ఏముంది...చూసొద్దాం..ఏది బాగుంటే అదే ఓకే చేద్దాం .. అనుకుంటూ ముగ్గురూ వెళ్లారు. తీరా చూస్తే మునుపటివే బెటర్ అనిపించి ఉసూరుమంటూ  తిరుగు ముఖం పట్టారు.
   సరే..క్రితం చూసిన అమ్మాయి తండ్రికి ఫోన్ చేద్దామనుకుంటుండగా...అనుకోని విధంగా బాగా దగ్గరి చుట్టం వచ్చి ఓ సంబంధం చెప్పాడు. తెలిసినవాళ్లయితే బాగుంటుంది కదా అని బిలబిలమంటూ వెళ్లారు. ఇదిగో.. ఈరోజు వెళ్ళింది ఆ సంబంధం కోసమే..! ఇది పదిహేనోది.
    ఫలహారాలు, కాఫీలు పూర్తయ్యాక, అమ్మాయిని చూపించారు. కళ్ళు తిరిగాయి ముగ్గురికీ. పొట్టిగా, నల్లగా, బాగా బొద్దుగా ఉండి... 'బాబోయ్' అనుకున్న వాళ్ళ మొహాలు ఒక్కసారిగా వాడిపోయాయి. గతంలో చూసిన సంబంధాల తాలూకు అమ్మాయిలంతా కళ్ళముందు కదిలి, వెక్కిరించినట్లయింది  వాళ్లకి ! 
     చివరాఖరికి...వాళ్లకు బోధపడిన నగ్న సత్యం.. అబ్బాయికి గానీ, అమ్మాయికి గానీ, మొదట్లో వచ్చే సంబంధాలే భేషైనవి...సరైనవి.. ఇంకా ఇంకా చూద్దామనుకుంటే, కాలం గడిచే కొద్దీ, వయసు పెరిగిపోయి, తమ ప్రమేయం లేకుండానే శరీర ఆకృతులు మారిపోయి, ఇదిగో ఇలా...ఏదో ఒకటిలే అని సర్దుకుపోయే పరిస్థితి దాపురిస్తుంది...!
 ముగ్గురి కళ్ళు తెరిపినబడి, ఇంటికి వచ్చి చతికిలబడ్డారు. అప్పుడు జ్ఞానోదయమై, తీర్మానించుకుని,  క్రితంచూసిన  పదమూడవ సంబంధం..అదే..సాఫ్ట్వేర్ ఉద్యోగిని తండ్రికి ఫోన్ చేశారు.
" మీ అమ్మాయి మాకు నచ్చిందండీ.  ఓ మంచి రోజు చూసుకుని మీ ఇంటికి వచ్చి, అన్ని విషయాలూ మాట్లాడుకుందాం అనుకుంటున్నాం.."
 పెళ్ళికొడుకు తండ్రి గొంతులో ధీమా గమనించిన అమ్మాయి తండ్రి, 
" అలాగాండీ, సంతోషం. ఒక్క నిమిషం...మీ అబ్బాయి అక్కడే ఉండి ఉంటే, ఓసారి ఫోన్ అతనికివ్వండి. మా అమ్మాయి మాట్లాడుతుందట..."
అన్నాడు. ఓసారి అయోమయంగా చూసి, కొడుక్కి ఫోన్ ఇచ్చాడాయన. 
" హలో.. నూతన్ కుమార్  గారూ.. నేను మీకు నచ్చినందుకు చాలా సంతోషమండీ. ఈ మాట చెప్పడానికి రెండు నెలల సమయం కావాల్సొచ్చింది  మీకు..! కానీ...for your information... sorry to say... మీరు నాకు నచ్చలేదు..."
 ఓ క్షణం ఆగి, 
"...ఒక్కమాట..! ఏమీ అనుకోకండి. అడక్కపోయినా ఓ చిన్న సలహా.. పెళ్లిచూపులకి వెళ్ళే ముందు.. మీ ఇంట్లో నిలువుటద్దాలు ఉండే ఉంటాయి..వెళ్లి దాని ముందు నిలబడి, ఓసారి మిమ్మల్ని మీరు పరీక్షగా, తదేకంగా, పరకాయించి చూసుకోండి.."
"..................."
"...అమ్మాయి నా పక్కన నిలబడితే బాగుంటుందా లేదా అని కాదండీ...అమ్మాయి పక్కన నిలబడ్డప్పుడప్పుడు నేను బాగుంటానా లేదా అని ఆలోచించుకుంటే మంచిది..."
 ఊహించని ఉత్పాతానికి బుర్ర గిర్రున  తిరుగుతుండగా...
"...బై ది బై...నా పెళ్లి సెటిల్ అయిపోయిందండీ.. రెండు వారాల్లో ముహూర్తం..! once again..నేను మీకు నచ్చినందుకు సంతోషం.. కానీ..too late  !మీరే నాకు నచ్చలేదు. Bye.. bye forever.. "
ఫోన్ కట్ అయింది. మ్రాన్పడిపోయి, సోఫాలో కూలబడిపోయాడు నూతన్ కుమార్. మాటిమాటికీ అతని చెవుల్లో.. నువ్వు నాకు నచ్చలేదు... నువ్వు నాకు నచ్చలేదు.. అన్న ఆ అమ్మాయి మాటలే ప్రతిధ్వనించసాగాయి.'ఆలస్యం అమృతం విషం' అన్న చందాన అయిందాతని పరిస్థితి ! అదే క్షణంలో, ఎందరు అమ్మాయిల్ని ఇదే విధంగా తాను  క్షోభ  పెట్టి ఉంటాడో తలపుకొచ్చి, అతని తల వాలిపోయింది. 

**************************************.






     


Wednesday, October 16, 2024

దానగుణం మంచిది కాదా !


  🌺గేటు దగ్గర అలికిడి వినిపించి వంటింట్లోంచి అరుంధతి ముందు గదిలోకి వచ్చి తొంగి చూసింది. గేటు  అవతల ఓ ఆడ  మనిషి!  పొట్టిగా, ఓ మోస్తరు లావుగా, నేత చీరలో ,  జుట్టు ముడి వేసుకుని ఉన్న యాభై ఏళ్ళు పైబడ్డ ఆవిడ నిలబడి చూస్తోంది. వెంటనే గుర్తుపట్టింది అరుంధతి ఆవిణ్ణి చూడగానే. అంతలోనే ఒక్కసారిగా ఆమెలో విసుగు తలెత్తింది. 
    దాదాపు రెండు సంవత్సరాలవుతుందేమో, మూడు నాలుగు నెలలకోసారి వస్తుంది. ఏదైనా వస్త్రం ఇవ్వమని అడుగుతుంది. వస్త్రం అంటే  ఆమె భాషలో చీర అని అర్థం. మొదట్లో అడగంగానే వెంటనే లోనికెళ్లి ఓచీర  తెచ్చి ఇచ్చేసింది అరుంధతి. అంతే! అలా అలా అలవాటయిందామెకు. ఈమే  కాదు, మరొక ఆవిడ కూడా ఇలాగే రెగ్యులర్ గా  రావడం, వచ్చినప్పుడల్లా చీర అడగడం -- అరుంధతి ఇవ్వడం మామూలైపోయింది రాన్రానూ. ఎవరైనా ఇలా ఇంటికి వచ్చి  ఏదైనా అడిగితే లేదన లేకపోవడం అరుంధతి బలహీనత. పైగా ఆమెకున్న దయాగుణం దీన స్థితిలో ఉన్న వాళ్ళకి దానం చేయాలని ప్రేరేపిస్తుంది కూడా. అదామె స్వభావం! అంతవరకూ బాగానే ఉంది, కానీ ఈ మధ్య ఇలాంటి వాళ్ళని చూస్తూ ఉంటే ఆమెకు అదో విధమైన అసహనం, చిరాకు కలుగుతోంది. కారణం -- అరుంధతి బలహీనతను బాగా కనిపెట్టారేమో, ముఖ్యంగా ఆ ఇద్దరు ఆడవాళ్లు! అడపాదడపా రావడం, తప్పనిసరిగా చీర అన్నది ఇచ్చేదాకా వదలక పోవడం, మొండికి  పడడం చేస్తుంటే, రాన్రాను అరుంధతిలో సహనం నశించి పోతోంది. ఏమిటి వీళ్ళు ! ఇస్తే తీసుకోవాలి, అంతేగానీ ఇలా విసిగించడంఏమిటీ !  పైగా ఓ వేళా పాళా ఉండదు వీళ్ళరాకకి ! ఒక్కోసారి ఉదయమే ఇంటి పనుల్లో మునిగిపోయి  ఉన్నప్పుడు, మరోసారి భోజనాలయిపోయి, అలసిపోయి కాస్త నడుం వాల్చి విశ్రాంతిగా కునుకు  తీస్తున్నప్పుడు దబ్బున  గేటు చప్పుడు చేయడం, పిలవడం! లేచి వచ్చేదాకా పిలుస్తూనే ఉండడం,  ఏదో ఒకటి చేతిలోపెట్టేదాకా కదలకపోవడం ! క్రమంగా ఈ వ్యవహారం ఆమెకు తలనొప్పిగా పరిణమించి పోయింది. ఇంట్లో ఉన్న పాత చీరలు ఏం చేసుకుంటాం, ఇలా ఇస్తేనన్నా మరొకరికి ఉపయోగపడతాయి కదా అన్న ఆలోచనతో తానిలా  చేస్తే వీళ్ళు దాన్ని అవకాశంగా తీసుకొని, అలవాటు  చేసుకుని తననిలా బాధపెడతారని  ఆమె ఊహించలేకపోయింది పాపం! అందుకే బాగా ఆలోచించి, ఈమధ్యే  ఓ నిర్ణయం తీసుకుంది,  ఇకపై ఇలా ఇంటి వద్దకొచ్చి అడిగే వాళ్ళకి చీరలు గీరలు అసలు ఇవ్వకూడదని! ఎలాగైనా ఆ మాటకు కట్టుబడి ఉండాలని స్థిరంగా అనుకుంది కూడా. ఈరోజు గేటు వద్ద ఆవిణ్ణి చూడగానే ఆ నిర్ణయం గుర్తొచ్చి, వెంటనే బయటికొచ్చేసి, చెప్పేసింది, 
" చూడమ్మా, చాలా ఇచ్చాను నీకు, వచ్చిన ప్రతిసారీ ఇవ్వాలన్నా, ఇచ్చే తీరాలన్నా కుదిరేపనిగాదు. పైగా నీవు ఒక్కత్తివే కాదు, ఇంకా ఇలా వస్తూనే ఉంటారు, ఎందరికని  ఇవ్వను!... ఇక నీవు వెళ్ళవచ్చు.. " 
 గట్టిగానే చెప్పేసి, లోనికి వెళ్ళిపోయింది. కానీ ఆమె వింటేగా! అలాగే నిలబడి మళ్లీమళ్లీ అడగడం మొదలెట్టింది. అరుంధతి లోపల్నుండే  మళ్ళీ గట్టిగా చెప్పింది, వెళ్లిపొమ్మని. కానీ ఆమె మాత్రం వినిపించుకోకుండా అలాగే నిలబడింది యథాప్రకారంగా. అరుంధతిలో కోపం కట్టలు తెంచుకుంది, అయినా తమాయించుకుని, 
" ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి, వినిపించదా?... " అంటూ బయటకొచ్చేసింది. అంతే! ఆమె కోపంగా చూస్తూ మెట్లు దిగుతూ, 
" ఏ, పోయేప్పుడు కట్టుకుని పోతావా?....... "
 అంటూ అంతకంటే కోపంగా గట్టిగా  అరుస్తూ గొణు క్కుంటూ  విసవిసా వెళ్ళిపోయింది. ఒక్కసారిగా అరుంధతి అవాక్కై స్థాణువై నిలబడిపోయింది. 
" ఏమిటి! ఇన్నాళ్ళూ నేను ఇచ్చిందంతా ఏమైపోయింది? అదేమీ పట్టదా ఇలాంటి వాళ్ళకి! ఒక్కసారి లేదు పొమ్మంటే చాలు ఇలా అనేయడమేనా!"
  మదనపడుతూ మెల్లిగా లోనికి కదిలింది. ఇదంతా లోపల్నుండి గమనిస్తూన్న ఆమె భర్త ఈశ్వరరావు, అరుంధతి మ్లానవదనం చూస్తూ, 
" ఏమిటీ, ఫీలవుతున్నావా ! అసలు పొరపాటు నీది. వాళ్లకు అలవాటు చేసింది నువ్వు! ఏదో అపర దానకర్ణుడి  చెల్లెల్లా ఇలా అడిగినోళ్లందరికీ  దానాలు చేస్తూ పోతే ఇలాగే ఉంటుంది మరి!..."
 అసలే బాధలో ఉన్న అరుంధతికి ఈ మాటలు ముల్లులా గుచ్చుకున్నాయి. 
" అంటే దానం చేయడం తప్పా? "
" దానం చేయడం తప్పు కాదు, అపాత్రదానం తప్పు. నీవు గమనించినట్లు లేదుగానీ ఆ ఇద్దరు ఆడవాళ్ళ తీరు చూస్తే వాళ్లు  మరీ అంత దయనీయస్థితిలో ఉన్నట్లుగా అనిపించలేదు నాకు. మనం ఎవరికైనా ఏదైనా ఇవ్వాలనుకుంటే వాళ్ల స్థితిగతుల్ని కూడా గమనించాలి మరి!.."
 అంటూ చిన్న సైజు క్లాసు పీకాడు. అంతలోనే అరుంధతి చిన్నబు చ్చుకున్నట్లు గమనించి, 
"చూడు, జరిగిందేదో జరిగింది, ఇకపై ఇలాంటి వాళ్ల పట్ల కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండు. ఎందుకంటే, ఇచ్చి చెడ్డ గావడం కంటే ఇవ్వకుండా చెడ్డ కావడం మేలనుకుంటా... "
 చిన్నగా నవ్వుతూ, వాతావరణాన్ని తేలిక చేసే ప్రయత్నం చేశాడు.మళ్ళీ అందుకుని, 
"... నీకు అంతగా ఇవ్వాలనిపిస్తే ఏదైనా వృద్ధాశ్రమానికి అప్పుడప్పుడూ వెళ్లి వాళ్లకి ఇస్తే ఫలితం ఉంటుంది. ఆ పద్ధతి బాగుంటుంది, నీకు సంతృప్తి, సంతోషం దక్కుతాయి, " 
 అంటూ ఓ సలహా ఇచ్చాడు. అదేదో బాగున్నట్లు అనిపించింది అరుంధతికి. అయినా  రాను రాను మనిషిలో మంచితనం ఉండడం కూడా తప్పేమో అనిపించిందామెకి ఆ క్షణాన  ! ఒక్కసారిగా నీరసం ముంచుకొచ్చి, ' దేవుడా' అనుకుంటూ తల పట్టుకుని కుర్చీలో కూల బడింది.
               **    **     **     **    **
    ఇది అరుంధతి అనుభవమే కాదు, నా  అనుభవం కూడా.అంతే కాదు, ఇంకా మరికొందరు కూడా ఇలాంటివి ఎదుర్కొనే  ఉంటారు. ఇలా జరిగినప్పుడు నిజంగానే అనిపిస్తుంది, దాన గుణం మంచిది కాదా అని! 
   ఈ సందర్భంగా చిన్నతనంలో బళ్ళో  చదువుకునేటప్పుడు మా తెలుగు మాస్టారు చెప్పిన ఓ పిట్ట కథ గుర్తొస్తోంది  నాకు. ఓ ఊర్లో ఓ  యాచకుడు ఉండేవాడట. అతను ప్రతి రోజూ  ఆ ఊర్లోని అన్ని వీధులు తిరిగి ముష్టి ఎత్తుకునే వాడట. ఎవరు పెట్టినా పెట్టకపోయినా ఓ ఇల్లాలు మాత్రం ఖచ్చితంగా అతనికి బిక్షం వేసేదట ! ఓ రోజు పాపం, ఆమెకు చేయి ఖాళీ  లేకనో, లేక సమయానికి  పెట్టడానికి ఏమీ లేకనో అతనికి ఏమీ  పెట్టకనే  పొమ్మందట! అంతే! ఆ యాచ కుడు వెంటనే, 
"  రోజూవేసే..... దీనికే మాయ రోగం వచ్చిందోఇయ్యాళ !...." 
 అంటూ పైకే అనేసి గొణుక్కుంటూ  వెళ్ళిపోయాడట! ఆ మాటలు ఆ ఇల్లాలి చెవిని పడనే పడ్డాయి. హతాశురాలైపోయిందటావిడ, ఆ బిచ్చగాడి ప్రవర్తన చూసి ! 
 అదే మాస్టారు మరోసారి మరో యాచకుని  గురించి చెప్పారు. అతను ఆ  ఊర్లో ప్రతిరోజూ మూడే మూడు ఇళ్లకు యాచనకు వెళ్తాడట ! ఆ మూడిళ్ల వాళ్ళు ఏదైనా పెడితే తింటాడు, అంతే! మరుసటిరోజు మరో మూడిళ్లకు వెళ్తాడట. ఆ రోజు వాళ్ళు ఏమీ పెట్ట లేదనుకోండి, తలవంచుకుని మౌనంగా వెళ్ళి పోయి, ఖాళీ కడుపుతో పడుకుండి పోతాడట ! అది  అతని అలవాటు, స్వభావం! ఇంకా చెప్పాలంటే, ఓ రకమైన'పాలసీ' కి కట్టుబడి ఉండడం! అప్పట్లో  ఏమీ తెలియలేదు గానీ, తర్వాత్తర్వాత కొన్ని ఉదంతాలు జరిగాక తెలిసొచ్చింది ఇలా యాచకుల్లోనూ రకాలుంటారని ! 
   ఇంతకీ దానగుణం మంచిదా కాదా?  మంచిదే, కానీ ఏదీ  మితిమీరి ఉండకూడదు. విజ్ఞులు ఏమంటారో ఏమో గానీ, ఆయా మనుషుల్ని బట్టి కూడా మనం  మారుతూ ఉండాలి అన్నది స్వానుభవంతో తెలుసుకున్న నా అభిప్రాయం ! కాదంటారా !

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
                   




Friday, October 4, 2024

అమ్మ గురించి పాప...

         

   🌺🌺 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

   పసిపాపకు పాలిచ్చి జోకొడుతూ నిద్రబుచ్చుతుంది తల్లి.అది పాలు తాగే పసిపాపల వరకే వర్తిస్తుంది. అందులో ఆ అమ్మ శ్రమ ఉంటుంది, కానీ... కొంతవరకే...! అయితే... రెండు నుండి ఐదేళ్ల పిల్లల విషయంలో  అది మాత్రమే సరిపోదు. వాళ్లకి అన్నం తినిపించడమన్నది ఆ తల్లికి...అబ్బో!! చాలా కష్టంతో కూడుకున్న తతంగమే...! ఒకచోట కూర్చోరు... ఒకచోట నిలబడరు... అటూ ఇటూ పరుగులు! దాక్కోవడాలు !! అంతేనా.. ఇంకా ఎన్నో ఎన్నెన్నో... చిలిపి చేష్టలు...! అలాగని బుజ్జి తల్లి కడుపు నింపకుండా ఆ తల్లి ఉండగలదా !

    ఎన్నో ఊసులు చెప్తుంది... ఏవేవో కబుర్లు చెప్తుంది... ఉన్నవీ లేనివీ కల్పించి కాసేపు మైమరపిస్తుంది. ఏదైతేనేం... ఆకాస్త  బువ్వ బుజ్జిదాని కడుపులోకి వెళ్లేదాక ఊరుకోదుగా...! ఆ సహనమూర్తికి జోహార్లు అర్పించాల్సిందే..!
   ప్రతి స్త్రీ తన జీవితంలో ఎదుర్కొనే ఓ తీపి అనుభవం ఇది...కాదంటారా!ఆ బుజ్జితల్లి రేపు తానూ తల్లిగా మారినపుడు..తన పాపకు అలాగే తినిపించాల్సి వచ్చినప్పుడు...ఆ తల్లికి  ఒకనాటి తన తల్లి పాట్లు, పాటలు గుర్తుకు రాక మానవు.ఒకనాటి తన అల్లరి, తల్లి మురిపెం ఆమె పెదాలపై చిరునవ్వు చిందించక మానదు.తనలో నిక్షిప్తమై దాగివున్న ఆ జ్ఞాపకాల దొంతర..అలా అలా కదిలి...ఇలా ఓ పాటగా ఎలా మారిందో వినండి... 🙂





       అమ్మ నాకు తినిపించే 
       అల్లిబిల్లి కబుర్లతో 
       ఆకాశం చూపిస్తూ 
       అపరంజిని నేనంటూ    //అమ్మ//👧

        ఇలకు దిగిన ఇలవేల్పునట 
        ఈశ్వరవరప్రసాదినట 
        ఉన్నదంత నాదంటూ 
        ఊర్వశినీ నేనంటూ        //అమ్మ//🤱

        ఎన్నడూ లేదంట 
        ఏలోటూ నాకంట 
        ఐశ్వర్యం నాదంటూ         
        ఐశ్వర్యను నేనంటూ       //అమ్మ//👧

        ఒరులెవరూ సాటిరారంట 
        ఓనాటికి నేనవనికి 
        ఔతానట మహారాణిని 👧
        అందలాలు ఎక్కేనట 
        అః !అహహ !! 
        నేనే ఒక నియంతనట !!  //అమ్మ//


🤗

   ఎప్పుడూ పాప గురించి అమ్మ చెప్పే కబుర్లేనా...! ఓసారి అమ్మ గురించి పాప చెప్పే కబుర్లు వింటే ఎలా ఉంటుంది...! ఆ ఆలోచనతో ఓ చిన్న ప్రయత్నం చేశానంతే 🙂
    తల్లి అయిన ప్రతి స్త్రీకి ఇది తప్పనిసరిగా ఎదురయ్యే అనుభవమే... మరపురాని జ్ఞాపకమే...! బిడ్డకు జోల పాడి నిద్ర బుచ్చడానికి ఆ తల్లి గొప్ప సింగరే అయి ఉండాల్సిన అవసరం లేదు కదండీ..! అమ్మ ఎలా పాడినా పాపకు ఇష్టమే. హాయిగా కళ్ళు మూసుకుని  నిమిషాల్లో నిద్రలోకి జారుకుంటుంది. అదండీ...🙂🤱
         .
    మరొక విషయం... ఈ బాల గేయాన్ని గమనిస్తే, ప్రతి లైన్  లోని మొదటి పదంలోని మొదటి అక్షరం మన తెలుగు వర్ణమాలలోని అచ్చులు... అ నుండి అః వరకు కనిపిస్తాయి. చాలా కాలం క్రితం చిన్నపిల్లల కోసం నేను రాసుకున్న పాట ఇది. ఈ పాట ప్రాథమిక పాఠశాల ఉపాధ్యాయులు తమ తరగతుల విద్యార్థులకు నేర్పించడానికి అనువుగా ఉంటుందని అభిప్రాయపడుతున్నాను. 
 అందరికీ ధన్యవాదాలు.
*******************************
 

Wednesday, October 2, 2024

ప్రశ్నలు... ప్రశంసలూ...


      
*****************************************

      అందరికీ ధన్యవాదాలు. ఈరోజు ఓ ఆహ్లాదకరమైన అంశం గురించి చెప్పాలనుకుంటున్నాను. ముద్దబంతి పూల గురించి మనందరికీ బాగా తెలుసు కదా.. వీటిని తలుచుకుంటే చాలు...మన తెలుగు సినిమాల్లో చాలా చాలా పాటలు గుర్తొస్తాయి కూడా..


--- ముద్దబంతిపువ్వులో మూగకళ్ల ఊసులో...
--- బంతిపూల రథాలు మా ఆడపడుచులు...
--- భామా భామా బంతీపువ్వా...
--- బంతిపూల జానకీ జానకీ...

ఇలా చాలా చాలా పాటలే ఉన్నాయి బంతిపూల మీద...
---- ఈవిధంగా సినీకవుల కలం  బంతిపూల మీదకు మళ్ళడానికి ఆ పువ్వు యొక్క ముగ్ధమనోహర అందమేనంటే అతిశయోక్తి కాదేమో!
   కన్నెపిల్లల వాలుజడల్లో ఒక్క పువ్వు పెట్టినా చాలు ఆ జడకే కొత్త అందాన్నిచ్చి అలరించే ఈ ముద్దబంతి పువ్వు ఇంతులందరికీ ఇష్టసఖి అంటే వింతేముంది!!
 ఒక్క సిగ సింగారానికేనా...! పండగపబ్బాలొస్తే చాలు...వీధుల్లో రాశులుగా దర్శనమిచ్చే ఈ పసుపు,ఎరుపు వర్ణాల బంతిపూలు మన గుమ్మాలకు తోరణాలుగా, సంప్రదాయానికి ప్రతీకలుగా నిలుస్తాయి. ఏ శుభకార్యం జరిగినా  అలంకరణలో ముందుగా కనిపించేదీ ఈ సుమబాలలే...!
   ఓ సంక్రాంతి పర్వదినాన బుట్ట నిండుగా మా ఇంటికొచ్చిన ఈ పరిమళభరిత బంతి పూలను చూడగానే...వెంటనే వాటితో మాట కలిపి,ఏవేవో ప్రశ్నలు అడగాలనిపించింది నాకు... వాటిలో మరీ ముద్దొస్తున్న ఓ పువ్వును అందుకుని మొదలెట్టాను ఇలా...🙂




ఏ తోటలోన..ఏ కొమ్మ పైన..విరబూసినావే...
ఏ దోసిలి నిండి...ఎన్నెన్ని దూరాలు నడిచొచ్చినావే 
మాకోసం విరిసీ...మాముంగిట నిలిచి 
మా ఇంట వెలుగులే వెదజల్లినావే 
బంతిపువ్వా...ఓ బంతిపువ్వా...        /ఏతోటలోన /

మా ఇంటి గడపకు పసుపునే అద్దినావు 
మామిడాకు పచ్చదనం నీకు జంట కాగా 
గుదిగుచ్చిన మాలవై గుభాలిస్తు నువ్వు 
మాఇంటి గుమ్మానికి తోరణం అయ్యావు...
బంతిపువ్వా... ఓ బంతిపువ్వా...     /ఏ తోట లోన /

ముంగిట్లో ముత్యాల ముగ్గులు 
ఆనడుమ గొబ్బెమ్మల మెరుపులు 
ఆపైని ఠీవిగ  నీ సోయగాలు 
వర్ణించ నా తరమా...ఓ పుష్పరాజమా...
బంతిపువ్వా... ఓ బంతిపువ్వా...    /ఏ తోట లోన /

వాలుజడల వయ్యారి భామలు 
ఆ సిగలో ఒదిగిన పూబంతులు 
వేయిరేకులొక్కపరి విచ్చుకున్న రీతి గనీ 
చందమామ చిన్నబోయి దాగింది చూడు మరీ...!

ముద్దరాలి ముద్దుమోము నీముందది ఏపాటి..!
నిజం నిజం... నిజం'సుమా'.. నీకు నీవె సాటి..
బంతిపువ్వా... ఓ బంతిపువ్వా...  /ఏ తోట లోన /

  🙂 
అలా చూడచక్కని ఆ ముద్దబంతి పూలపై ప్రశ్నలూ, ప్రశంసలు కురిపించాను. బదులుగా అవి ఏమివ్వగలవు చెప్పండి...! వాటి అందచందాలతో పరిమళాలు వెదజల్లుతూ మనల్ని అలరించడం, మన గృహాలకు అలంకారాలుగా మారడం తప్ప...!!
   అదండీ... ముద్దబంతి పూల ముచ్చట.. 🙂🤗

           🌺 అందరికీ ధన్యవాదాలు 🌺