Monday, October 25, 2021

అవని... కథ లాంటి ఓ నిజం !

                                               🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
                                                   భువి భావనలు🐦
                                                  🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
    

" అవనీ, ఇలా అవుతుందనుకోలేదు. మా చెల్లెలు సుధ తెలుసు కదా, మూణ్ణెల్ల  క్రితం తనకి ఓ సంబంధం వచ్చింది. పెళ్లిచూపులు కూడా జరిగాయి... కానీ వాళ్లు ఏ  సంగతీ అప్పుడు స్పష్టంగా  చెప్పలేదు.   దాని గురించి అంతా మర్చిపోయాం  కూడా.  సడన్ గా మొన్న సాయంత్రం ఫోన్ చేసి, మీ సంబంధం మాకు ఇష్టమే, మీరూ  సరేనంటే ముహూర్తాలు పెట్టుకుందాం అని చెప్పారు. అనుకోని ఆనందం ఇంట్లో చోటు చేసుకుని, అంతా వెంటనే ఓకే చెప్పారు. వాళ్లు నిన్ననే వచ్చి, ఇప్పటికే ఆలస్యం చేశామంటూ తాంబూలాలు పుచ్చుకుని  వెళ్ళిపోయారు... మరో పది రోజుల్లోనే పెళ్లి!."
" సంతోషమేగా, అయితే మరి ఏంటి.? "
 మధ్యలో ఆపి అడిగింది అవని. 
"... అదే చెప్పబోతున్నా,  ఇదంతా మొన్న నేను నీకు ఫోన్ చేశాక జరిగింది. బాగా ఆలోచించాను, మనం అనుకున్న ప్రకారం ఇప్పుడు వెళ్ళిపోవడం సబబుగా తోచలేదు. ఈ విషయం నీకు డైరెక్టుగా చెప్తే బాగుంటుందనిపించి, ఫోన్ చేయలేదు..."
 తదేకంగా అతన్నే  చూస్తూ ఉండిపోయింది అవని.
".. ఇప్పుడు మనం ఇలా వెళ్ళిపోయామంటే, కుదిరిన పెళ్లి కాస్తా చెడిపోతుంది. దాని జీవితం చిక్కుల్లో పడి పోతుంది... అందుకే మనం కొద్ది రోజులు.. అంటే చెల్లి  పెళ్లయిపోయేదాక... ఆగుదాం.."
నాన్చుతూ విషయం బయట పెట్టేశాడు గిరీష్.మ్రాన్పడిపోయింది అవని !
" అదేంటి గిరీష్,ఇవతల  నా పెళ్లి కూడా ఖాయమయిపోయింది. నాలుగు రోజుల్లో పెళ్లి. నా సంగతేంటి?.. "
" ఇంట్లో చెప్పేయ్ అవనీ, క్యాన్సిల్  చేయించు..."
 వెంటనే అతని నుండి వచ్చిన ఆ మాటకు అవాక్కయిపోయింది అవని !
".. సారీ, అవనీ, ఇలా చెప్తున్నందుకు ఏమీ అనుకోకు. ఇప్పుడు మనం వెళ్ళిపోతే మా చెల్లెలి పెళ్ళి జరగడం కష్టమైపోతుంది. అమ్మ నాన్న తట్టుకోలేరు. పైగా  కుదిరిన పెళ్లి ఆగిపోయింది అంటే నలుగురూ నాలుగు రకాలుగా అనుకుంటారు.. మన విషయంలో ఆ సమస్య ఉండదు. నీవు  పెళ్లి క్యాన్సిల్ చేసుకున్నా మనం పెళ్లి చేసుకుంటాం.."
   షాక్ తగిలినట్లుగా అచేతనంగా  మారిపోయింది అవని. ఆమెలో  మెల్లిగా ప్రకంపనలు! నిజమే! కుదిరిన పెళ్లి ఆగిపోయిందంటే నలుగురూ నాలుగు రకాలుగా అనుకుంటారు. మరి నాకూ ఇదే సూత్రం వర్తిస్తుంది కదా! గిరీష్ మగవాడు. అయినా ఎంతో వివేకంగా తన చెల్లి గురించి, తన  కుటుంబ పరువు  గురించీ ఆలోచిస్తున్నాడు. మరి, తను  ఆడపిల్ల అయి ఉండీ ఈ ఇంగితం తనకు లేకుండాపోయిందే ! నాలుగు రోజుల్లో పెళ్లి పెట్టుకుని ఎవడితోనో లేచిపోయింది అనే అపవాదు తన తల్లీదండ్రీ మాత్రం    భరించగలరా ! తన తర్వాత తన  చెల్లి పరిస్థితి ఏమిటి? 
     ఇంటి నుండి బయలుదేరే ముందు అమ్మతో, 
" అమ్మా, పనుంది, బయటికెళ్తున్నా " అని చెప్పింది. తను ఎక్కడికని గానీ, ఏంపని అని గానీ అడగలేదు. త్వరగా వచ్చేయ్ అని మాత్రమే అనింది. అంటే తన మీద అంత నమ్మకం అన్నమాట! తన కూతురు గాడి తప్పదన్న భరోసా! కానీ... తనేం  చేసింది! మై గాడ్!
     నాణేనికి బొమ్మా బొరుసు ఉన్నట్లే, గిరీష్ లో కూడా రెండు కోణాలు చూస్తోంది అవని  ఇప్పుడు! తన చెల్లి గురించి, తన కుటుంబం పరువు గురించీ ఆలోచించాడు. అంతవరకూ బాగానే ఉంది, కానీ అదే సమయంలో తను ప్రేమించిన అమ్మాయి జీవితం గురించీ, ఆమె తల్లిదండ్రుల గురించీ ఏ మాత్రం ఆలోచించలేక పోతున్నాడు. అక్కడే  ఏదో తేడాగా అనిపించి క్షణకాలం ఆలోచనలో పడింది అవని.  
 ఎంత తేలికగా చెప్పేశాడు, పెళ్లి క్యాన్సిల్  చేయించు అని ! తనను పెళ్లయితే చేసుకుంటాడట, చేతులు కాలాక ఆకులు పట్టుకున్నట్లు! కానీ చిత్రంగా, అవనికి అతనిపై కోపం రావడం లేదు, పైగా వక్రమార్గంలో అడుగులు వేయబోతున్న తనను సరైన దారిలోకి మళ్ళించడానికి వచ్చిన ఓ దూతలా కనిపిస్తున్నాడు! అందుకే అతన్నేమాత్రం తప్పు పట్టలేకపోయింది. కాస్త ఆలోచిస్తే తన వైఖరి లోనే  లోపం ఉన్నట్లు తెలుసుకోవడానికి మరో క్షణం పట్టిందా అమ్మాయికి.
    క్షణాల్లో ఆ పిల్ల మదిలో స్థిర నిర్ణయం చోటు చేసుకుంది. అంతే ! వెంటనే లేచి, బ్యాగ్ పట్టుకుని ముందుకు పరుగుతీసింది. ఈ హఠాత్పరిణామానికి గిరీష్ విస్తుబోయి ఆమె వెనకాలే పరిగెత్తాడు. అలా పరిగెడుతున్న  అవని ఉన్నట్టుండి ఆగింది, వెనకే వస్తున్న గిరీష్ వైపు గబగబా నడిచి, అతని చేతులు పట్టుకుని, 
" థాంక్యూ గిరీ, నా కళ్ళు తెరిపించావు. నీకు జన్మంతా రుణపడి ఉంటాను. బై..." 
అంటూ వెళ్లబోయి, ఏదో గుర్తొచ్చి  వెనక్కి తిరిగి, 
".... నాలుగు రోజుల్లో నా పెళ్లి, నీకు వీలైతే తప్పకుండా రా, బై.. "
 అనేసి, అవాక్కై నిల్చుండిపోయిన గిరీష్ ను  అలా   వదిలేసి,  అటుగా వెళ్తున్న ఆటోలో ఎక్కి కూర్చుని, లోపల మాత్రం "బై ఫరెవర్ " అనుకుంది. తల్లిదండ్రుల ప్రేమ, పెంపకం, ఇంటి పరువు ప్రతిష్టల ముందు రెండు సంవత్సరాల తన ప్రేమ చాలా అల్పంగా, పేలవంగాతోస్తోందిప్పుడు ఆ అమ్మాయికి!చుట్టూ అంతా    చీకట్లు ముసురుకున్నాయి. అవని  మనసులో అప్పుడే వెలుగు పొడసూపడం  మొదలైంది. ఇందాక బయలుదేరిన హైదరాబాద్ వెళ్లే బస్సు ఆటోను దాటుకుని వెళ్లడం గమనించిన అవని చిన్నగా నవ్వుకుంది. ఇందాక అదే బస్సు ఎక్కడానికి  తను పడ్డ ఆరాటం గుర్తొచ్చిందామెకి. కొద్ది నిమిషాల్లోనే తన మానసిక స్థితిలో వచ్చిన మార్పు తలుచుకుని గుండెల మీద చెయ్యి వేసుకుని 'అమ్మయ్య' అనుకుని 'రిలాక్స్డ్' గా కళ్ళు మూసుకుంది .
                      *************
      మరో పావుగంటలో ఇంటిముందుంది అవని. మేనత్త, పిల్లలు వచ్చినట్టున్నారు, గేట్ చప్పుడు విని, బిలబిలమంటూ బయటికి వచ్చి, అవనిని చుట్టేసి, లోపలికి తీసుకెళ్లారు. ఆ ప్రేమకూ, ఆప్యాయతకూ మనసంతా ఆర్ద్రమయిపోయిందిఅవనికి.
   ఇల్లంతా సందడి సందడిగా ఉంది. నాన్న,  బాబాయ్, నానమ్మ భోంచేస్తున్నారు. అమ్మ, పిన్ని వడ్డిస్తున్నారు. అంతా సంతోషంగా ఉన్నారు. ముఖ్యంగా అమ్మానాన్న. ఈ ఆనందాన్నంతా ఒక్కరోజులో సర్వ నాశనం చేయ బోయింది. భగవంతుడా! ఎంత ఉపద్రవం  నుండి నన్ను కాపాడావు తండ్రీ ! గిరీష్ తో వెళ్ళిపోయుంటే మహా అయితే కొద్దిరోజుల పాటు బాగుండేదేమో! ఆ తర్వాత,..? బంధువుల గుసగుసలు, తన గురించి రకరకాల వ్యాఖ్యానాలు, తల్లిదండ్రుల కుంగుబాటు, చెల్లి దీనావస్థ...!! కుటుంబం పరువు ప్రతిష్టలు మంట గలపడంతో పాటు శాశ్వతంగా తన వాళ్ళందరికీ దూరమైపోయి... అన్నీ ఒక్కసారిగా కళ్ళ ముందు కదలాడాయి అవనికి. తలచుకుంటేనే వణుకు పుట్టింది అవనికి. 
      " అక్కా, ఏమిటింత లేటు? ఎక్కడికెళ్ళావ్? జాకెట్లకోసమా?   రెడీ అయ్యాయా? తెచ్చేసుకున్నావా? ఏవీ, చూడనియ్.." 
 అక్కను చూడగానే అనిత ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తూ అవని వెంటే గదిలోకి నడిచింది.
" అవన్నీ తర్వాత. ముందు పద, ఆకలి దంచేస్తోంది.."
 అంటూ బ్యాగ్ బీరువా లోకి తోసేసి, వంటింట్లోకి నడిచింది అవని. వివాహం నిశ్చయం అయిన క్షణం నుండీ తిండీ, నిద్ర రెండూ  కరువై స్థిమితం అన్నది లేని అవని ఆ రాత్రి  కడుపారా తిని, కంటినిండా నిద్రపోయింది. అవును మరి! తను నేటితరం అతి  సాధారణమైన ఆడపిల్ల!!
                           
                      🌹శుభం 🌹



                    

అవని... కథ లాంటి ఓ నిజం !

                                           🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
                                                 భువి భావనలు🐦
                                           🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷



      ఆటో బస్టాండ్ వైపు సాగిపోతోంది. అందులో కూర్చున్న అవనికి గుండె దడ దడ లాడుతోంది. ఓవైపు చల్లగాలి వీస్తున్నా చెమటలు కారిపోతున్నాయి. మరో ఐదు నిమిషాల్లో ఆటో బస్టాండ్ వద్ద ఆగింది. దిగి, ఆటో వాడి చేతిలో యాభై  నోటు పెట్టి చిల్లర కోసం కూడా చూడకుండా పరుగులాంటి నడకతో బస్టాండ్ లోపలికొచ్చి  పడింది. ఓ నిమిషం పాటు ఊపిరి పీల్చుకుని, చుట్టూ కలయ  చూసింది గిరీష్ కోసం. ఎక్కడా కనిపించలేదు.
    " అదేంటీ, ఐదింటికే  వస్తానన్నాడే , ఐదున్నర కూడా దాటింది, ఇంకా రాలేదేంటీ !"  అనుకుంటూ, వచ్చి  ఎక్కడైనా కూర్చుని ఉన్నాడేమో అని  ఓ సారి ఈ చివరి నుండి ఆ చివర దాకా చుట్టేసింది. నిట్టూరుస్తూ వెళ్లి ఓ మూలనున్న బెంచీమీద కూర్చుండిపోయింది.
   అవని, గిరీష్ రెండేళ్లుగా ప్రేమించుకుంటున్నారు. ఇద్దరిదీ ఈ మధ్యే  డిగ్రీ పూర్తయింది. గిరీష్ ఉద్యోగ ప్రయత్నాల్లో ఉన్నాడు. అవని  తండ్రి రాజారావు ప్రతిపాదన మేరకు పి. జీ చేయాలనుకుంటోంది. ఆయన అలా అన్నాడే  గానీ మరోవైపు సంబంధాలు చూడటం కూడా మొదలెట్టాడు. కారణం, అవని  తర్వాత మరో కూతురు కూడా ఉండడమే. రెండు మూడు సంబంధాలు వాకబు చేయడం, వాటిగురించి ఇంట్లో చర్చలు జరగడం చూసిన అవనికి ఆందోళన మొదలైంది. ధైర్యం చేసి గిరీష్ గురించి చెప్పాలనుకుంది గానీ, తండ్రికి ఈ ప్రేమలూ,  దోమలు అసలు నచ్చవు. పైగా గిరీష్ కులం కూడా  వేరేనాయె!అంతకన్నా ముఖ్యమైనది ప్రస్తుతం జాబ్ అన్నది లేకపోవడం.  ఇలాంటి విషయాల్లో ఆయన చాలా కఠినంగా ఉంటాడు. వేరే దారి కనిపించక అవని గిరీష్ తో చెప్పేసింది విషయం. అలా కొద్దిరోజులు గడిచిపోయాయి. 
      ఉన్నట్టుండి ఓరోజు అవనిని చూడ్డానికి పెళ్లివారొచ్చారు.అబ్బాయి బెంగుళూరు లో సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్. కాస్తో కూస్తో స్థితిపరులే. బాదరబందీలేవీ లేవు . తల్లీ దండ్రికీ, అబ్బాయికీ అవని  నచ్చేసింది. వంకలు పెట్టడానికీ, అభ్యంతరం చెప్పడానికీ ఏమీ లేవనిపించింది అవని తల్లిదండ్రులకి. అంతా చాలా సంతృప్తిగా ఫీలయ్యారు. అయినా అవనిని  కూడా ఓ మాట అడిగాడు రాజారావు. అందరూ ఎంతో సంతోషంగా ఉన్న ఆ సమయంలో ఏం చెప్పాలో తోచక, గాభరాగా ఏదో తలాడించేసింది.
    అంతే! ఇంక ఆలస్యం దేనికి అనుకుంటూ, అంతేకాక మంచిరోజులు కూడా దగ్గర్లో లేని కారణంగా ఇరు పక్షాల వారూ మర్నాడే కూర్చుని మాట్లాడుకుని అబ్బాయి కి సెలవు ఎక్కువగా లేదనుకుంటూ పెళ్లి కి మరో పది రోజుల్లో ముహూర్తం నిశ్చయించేశారు. అవన్నీ గుండెల్లో రాయి పడింది. ఇంత త్వరగా అంత మంచి సంబంధం, పెద్దగా కట్నకానుకలు కూడా ఆశించకుండా కుదిరి నందుకు తల్లిదండ్రీ మహదానందంగా ఉన్నారు. మరోవైపు చెల్లెలు అనిత హడావుడీ ! ఇప్పుడు తన ప్రేమ విషయం చెప్తే ఇంట్లో పరిస్థితి అంతా తారుమారయిపోతుంది. పైగా గిరీష్ కంటే అన్ని విధాల ఎన్నోరెట్లు గొప్పదైన సంబంధమాయె ! కానీ రెండు సంవత్సరాల ప్రేమను కాదనడానికి ఆమె అంతరంగం ఒప్పుకోవడం లేదు. గిరి తో పరిచయం, స్నేహం, ప్రేమ మరీ మరీ గుర్తొచ్చి మనసు సమాధాన పడలేక పోతోంది. బాగా ఆలోచించి రెండు రోజుల తర్వాత ఫోన్ చేసి గిరీష్ కు  విషయం తెలియజేసింది. జవాబుగా ఓ గంటాగి  ఫోన్ చేస్తానన్నాడు గిరీష్. అలాగే మరో గంట తర్వాత మాట్లాడాడు.
" మనం హైదరాబాద్ వెళ్ళిపోదాం అవనీ, నేను కంప్యూటర్ కోర్సులు కూడా చేశాను కదా, ఏదో ఒక జాబ్ దొరక్కపోదు. ఎల్లుండి సాయంత్రం వెళ్లి ముందు రిజిస్టర్ మ్యారేజ్ కి ఏర్పాట్లు చేసుకుందాం. నా ఫ్రెండ్స్  ఇద్దరు అక్కడున్నారు. వాళ్ళ హెల్ప్ తీసుకుందాం.ఓకేనా?ఇంకా ఆర్యసమాజ్ వాళ్లనూ కలుద్దాం. నీకు ఓకే అయితే ఎల్లుండి సాయంత్రం అయిదింటికి బస్టాండ్ కు  వచ్చేయ్... "
 ఠక్కున  ఫోన్ కట్ చేసింది. ఓ క్షణం గుండె వేగం పెరిగింది అవనికి. తర్వాత సర్దుకుని, కాస్త  సంతోషంగా అనిపించినా, ఏదో సంకోచం తొలిచేయసాగిందామెని. కానీ, ఒకరిని ప్రేమించి మరొకరిని పెళ్లాడ్డం ఎందుకో సముచితంగా అనిపించటం లేదు. కాస్త  టైం అడుగుదామంటే వారం రోజుల్లోపే పెళ్లి ! ఆలస్యం చేస్తే ప్రేమించినవాడికి దూరమైపోయిజీవితమంతా .....ఇక ఆలోచించలేక పోయింది. వెంటనే ఫోన్ చేసి సరేనని చెప్పేసింది.    
         చెప్పడం అయితే సులభంగా చెప్పేసింది గానీ, ఆ క్షణం నుండే మొదలైందాపిల్లకి అసలైన నరకం ! పెళ్లికి ఎక్కువ సమయం లేదని కుదిరిన రోజునుండీ ఏవేవో షాపింగ్ లు మొదలెట్టారు ఇంట్లో వాళ్ళు. చీరలు కొనాలంటూ, నగలు కొనాలంటూ బయలుదేరదీసే  వాళ్ళు ముగ్గురూ. దానికితోడు దగ్గరి  చుట్టాలంతా దిగిపోతున్నారు మెల్లి మెల్లిగా. మనసంతా వ్యాకులత ఓవైపు, తప్పేమైనా చేస్తున్నానా అన్న ఆందోళన మరోవైపు-- అవనిని అతలాకుతలం చేయసాగాయి. అలా ఒకరోజు గడిచి, రెండో రోజు మధ్యాహ్నం కూడా దాటిపోయింది. షాపింగ్ నుంచి ఇంటికి వచ్చి, ఏదో తిన్నాననిపించి అలా మంచం మీద వాలిపోయింది. అంతలోనే గిరీష్ ఫోన్! 
" అవనీ, ఏంటి, రెడీయేనా... వస్తున్నావా?... "
 దిగ్గున లేచింది అవని. ఏదో తెలీని  ధైర్యం ఆ వహించినట్లయి,గబగబా  ఓ చిన్న బ్యాగులో రెండు మూడు జతలుబట్టలు,  ఖర్చులకంటూ  నాన్న ఇచ్చిన పదివేలక్యాష్ కుక్కే సుకుని, లేచి తయారైపోయింది. సమయం నాలుగున్నర అయింది. ఓ సారి రూమ్ నుండి బయటకు వచ్చి, తొంగి చూసింది. అమ్మ,  పిన్ని, నాయనమ్మ విశ్రాంతిగా పడుకుని ఉన్నారు. చెల్లి అనిత కాలేజీ కి వెళ్ళినట్టుంది. గుండెదడను కాస్త అదుపులో పెట్టుకొని, ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకుని, 
" అమ్మా, బయటికెళ్తున్నా, పనుంది..." 
 అంటూ అమ్మనుద్దేశించి అనడం, 
" సరేలే, త్వరగా వచ్చేయ్.."
 అని తల్లి బదులివ్వడం జరిగిపోయింది.  'బ్రతుకు జీవుడా'అనుకుంటూ బయట పడింది రెండు నిమిషాల్లో.
    బెంచి మీద అటూ  ఇటూ  విసుగ్గా కదిలింది అవని. తనేమో అంత టెన్షన్ లో కొట్టుమిట్టాడుతుంటే ఈ మనిషి ఇంకా రాడేమిటి? అప్పుడే తనొచ్చి  అరగంట దాటిపోయింది. హైదరాబాద్ వెళ్లే బస్సులు   రెండు వెళ్ళిపోయాయి తను చూస్తుండగానే. మరోటి కదలడానికి సిద్ధంగా ఉంది.
" ఆలస్యం చేసే వాడు కాదే, ఎందుకిలా?. కొంపదీసి వస్తోంటే  ఏ ఆక్సిడెంట్ అయినా...." 
 అవనిలో అనవసర ఆందోళనలు.. అనుమానాలు !.. అంతలోనే....
" ఛ ఛ !.. అలా ఏమయి  ఉండదు.." 
 అనుకుని  సర్ది చెప్పుకుంది. తన ఆలోచనల్లో తానుండగా మూడో బస్సు మెల్లిగా స్టార్ట్ అయింది. కంగారుగా లేచి నిలుచుంది అవని. 
" ఇలా ఇక్కడ ఎవరైనా తెలిసిన వాళ్ళు నన్ను చూశారంటే ఇంకేమైనా ఉందా!" 
 క్షణక్షణానికి ఆ పిల్లలో టెన్షన్ అధికమై పోతోంది. బస్సు కదిలింది. ఉస్సురని నిట్టూర్చి, మళ్లీ బెంచీ  వైపు నడవబోయింది. అంతలో దూరంగా వస్తూ కనిపించాడు గిరీష్!.
' అమ్మయ్య'
 అనుకుంటూ గబగబా వెళ్లి, అతన్ని సమీపించి, 
" ఏమిటింత  ఆలస్యం.... పద పద.. బస్సు వెళ్ళిపోతోంది.... " 
 అంటూ అతని చెయ్యి పట్టుకుని ముందుకు కదిలింది. కానీ గిరీష్ ఆమెను వారిస్తూ, 
" అవనీ, కాస్తాగు, నీతో మాట్లాడాలి..."
 అంటూ వెనక్కి లాగాడు.
" బస్సులో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం, ముందు పద.... "
" లేదు అవనీ,... మనం వెళ్ళటం లేదు.."
ఠక్కున అతని  చెయ్యి వదిలేసింది అవని విస్తుబోతూ. 
" అవును,రా,  ఇలా కూర్చో.."
 అంటూ బెంచీ  వద్దకు తీసుకెళ్లి కూర్చోబెట్టాడు.

                                --- ముగింపు తర్వాతి పోస్టులో---










 

Thursday, October 14, 2021

విధాత సృజన... !

                                              🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
                                                    భువి భావనలు🐦
                                               🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷


 ఆకుపచ్చని లతలతో అల్లుకున్న ముచ్చటైన పందిరి
 పరచుకున్న పత్రదళాలపై వెదజల్లబడ్డ వజ్రాలకు మల్లె
 విచ్చుకొన్న ఆ జాజిమల్లెల సోయగాల సందడి !
 చిరుగాలికి అల్లనల్లనఊగే ఆ కొమ్మల ఊయల 
 అమ్మ ఒడిలా తోచెనో ఏమో 
 ఒదిగిపోయి కురిపిస్తున్నాయి 
 చిరునవ్వుల పసిడికాంతుల ! 
 అవి విరజిమ్మే సౌరభాల గుభాళింపులతో 
 నిండిన మా లోగిలి తెచ్చిపెట్టింది మా ముంగిట 
 అంతులేని ఆహ్లాదపు  సిరిని !
 ఆస్వాదిస్తూన్న  నామదిని చుట్టుముట్టి 
 ఆ తెల్లని మల్లెలు తలపిస్తున్నాయి
 నింగిని నల్ల నల్లని మేఘాలకు 
 మెరుపులద్దుతూ మిణుకు మిణుకుమంటూ 
 చిక్కగా పరచుకున్న చక్కనైన చుక్కల్ని !
 ఈ మల్లెలకెవరు నేర్పిరో కదా 
 అలా విచ్చుకొమ్మని ! మరి, 
 ఆ చుక్కల కెవరు చెప్పిరో  ఏమో, 
 ఇలా ఇలనంతా రంజింపజేయమని !
 ఆహా ! పరుల కోసం ప్రతీ  నిమిషం
 పరితపించే ఈ ప్రకృతి రీతి  !
 సృష్టించి మనిషికొసగిన 
 ఆ విధాత ఎంతటి సృజనశీలి !

💐💐💐💐🙏🙏🙏💐💐💐💐🙏🙏🙏